به گزارش ایکنا، زهره اخوانمقدم، دانشیار دانشگاه علوم قرآنی تهران، در بخش ششم مجموعه آموزشی مهندسی زندگی با استناد به مبانی حدیثی، قوانینی در خصوص مهمان شدن بیان کرد و گفت: اگر سرزده به خانه کسی رفتیم، او حق دارد ما را نپذیرد و ما حق نداریم ناراحت شویم.
وی بخش هفتم سخنان خود را به موضوع میزبان و قوانین مربوط به میزبانی اختصاص داد و گفت: انبیاء همه مهماننواز بودند، حتی قصه ضیف ابراهیم در قرآن هم آمده است که مهماننواز بود. امام حسن(ع)، مضیف یعنی مهمانسرا داشتند و مرتب افراد میآمدند پذیرایی میشدند و میرفتند.
امیرالمؤمنین علی(ع) در خصوص حق مهمان میفرمایند که کسی که مهمان را احترام نکند از من نیست. اما احترام به مهمان یعنی چه؟ احترام در مقابل هر فردی متفاوت است. مثلاً وقتی یک استاد میهمان شماست، مهماننوازی میتواند متفاوت باشد و وقتی خواهرتان مهمان شماست احترام میتواند به شکل دیگری باشد. نمیتوان یک برنامه کلیشهای برای احترام در نظر گرفت اما احترام مهمان باید حتماً حفظ شود.
امام علی(ع) میفرمایند که خدا را در مورد مهمانتان نظر بگیرید؛ طوری از خانه شما برود که خوشنود و شکرگزار باشد. یعنی در خانه شما به او خوش گذشته باشد، از پذیرایی شما راضی باشد و به او توهین نشده باشد.
در حدیث دیگری آمده است که مبادا به مهمانت نگاه کنی و ببینی چه کسی پولدار است و به او بیشتر توجه کنی و اگر کسی وضعش خوب نیست با او توهینآمیز رفتار کنی. باید به همه مهمانان اکرام شود.
البته صاحبخانه نیز حقی دارد و آن اینکه اگر دعوت کرد حتماً بروی و اگر نخواستی بروی حتماً باید خبر بدهی. این فرهنگ بدی در جامعه ماست که مثلاً عدهای را دعوت میکنی و برای آنها تدارک میبینی اما بعضی نمیآیند، این افراد که نمیآیند شرعاً باید جواب دهند؛ چراکه اولاً وقتی دعوت میشوید حتماً باید بروید و اگر نمیروید حتماً باید خبر دهید.
انتهای پیام